Δεν μπορείς να νικήσεις τον ίδιο σου τον εαυτό.
Δεν μπορείς να πολεμήσεις τους εχθρούς που 'χεις μέσα σου.
Μπορείς να τους αγκαλιάσεις, να τους γνωρίσεις, να τους αγαπήσεις.
Να μάθεις να ζεις με αυτούς και να δέχεσαι τα λάθη τους.
Όχι με βία, αλλά με αγάπη, μόνο έτσι θα καταφέρεις κάποτε να τους εξοντώσεις.
Αγάπησε τη σκοτεινή σου πλευρά, μετράει πιο πολύ από το να αγαπάς το "στιλιζαρισμένο" εγώ σου...

Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

Επαφή...

Κύμα βαθύ το βλέμμα σου
και στη ματιά σου πνίγομαι
απάνεμο κελί η αγκαλιά σου
στη φυλακή σου εκούσια κλείνομαι.

Λόγια μεγάλα και μαγικά
χάνομαι μες στις λέξεις σου
τα όνειρα μας παίρνουν φωτιά
βουλιάζω μες στις σκέψεις σου.

Κουρνιάζω στα δυο σου χέρια
κι ο κόσμος κάπως ηρεμεί
ταξιδεύεις στα δικα μου τα νυχτέρια
τους φόβους μου όλους διώχνεις στη στιγμή.

Κι όταν τα χείλη σου με αγγίζουν
κόβεται η ανάσα μου μεμιάς
οι στιγμές μου όλες αρχίζουν
απ' το λεπτό που με ακουμπάς...

Μόνο για λίγο...

Μόνο για λίγο να σε δω
κι ας σταματήσουν οι ήλιοι σ' αυτή τη γη να ανατέλλουν
κι ας χαθεί ο χρόνος κάπου στην αιωνιότητα
κι ας ξεχαστεί η ύπαρξη μου μέσα στο άπειρο.

Προσμένω εσένα και οι ώρες δεν κυλούν
έχουν παγώσει πια οι δείκτες στο ρολόι
τριγυρνάς στο μυαλό μου σαν αερικό
και τα βήματα σου αντηχούν στο σαλόνι.

Λαβύρινθος μοιάζει το μυαλό
κι η σκέψη σου χαμένη σε μονοπάτια αδιέξοδα
δεν υπάρχει διαφυγή
κι έτσι δεν βρίσκει γαλήνη η ψυχή.

Μόνο για λίγο να ήσουν εδώ
κι ας πλυμμήριζε η ζωή μου από σκοτάδι
κι ας γεμίζαν εφιάλτες οι νύχτες μου
κι ας ρουφούσε η παρουσία σου όλες τις όμορφες στιγμές.

Μόνο για λίγο...